Ondergrondse waterberging in Nederland. Een overzicht.
De ondergrondse opslag van tijdelijke overschotten water vindt steeds vaker toepassing in het Nederlandse waterbeheer. In de tuinbouw is de ondergrondse opslag inmiddels gangbaar, in de stad wordt de Urban Waterbuffer getest, en met het kennisprogramma COASTAR worden nieuwe opslagconcepten in verzilte gebieden beproefd. Koen Zuurbier en Klaasjan Raat (KWR) schreven een overzichtsartikel. Dit naar aanleiding van de H2O-prijs voor beste vakartikel die zij, samen met coauteurs, ontvingen voor hun artikel over water hergebruik en ondergrondse waterberging in glastuingebied Nieuw-Prinsenland in Dinteloord.
In Dinteloord werd op 19 april een systeem voor ondergrondse opslag van 300.000 m3 gezuiverd restwater van de plaatselijke suikerfabriek officieel geopend. Dit zeer hoogwaardige zoetwater wordt hiermee gedurende 6 maanden tot zelfs enkele jaren opgeslagen, totdat er vraag is bij gebruikers, met name naastgelegen glastuinders. Een dag later won het vakartikel over dit systeem de H2O-prijs 2017. De opslag van tijdelijke overschotten in de ondergrond voor latere vraag vond tot enkele jaren geleden vooral plaats in de pilot-sfeer, maar vindt nu zijn praktische toepassing in het Nederlandse waterbeheer.
Een overzicht van toepassingen en ervaringen met ondergrondse waterberging in Nederland, van de duininfiltraties langs de Noordzeekust, toepassingen voor de glastuinbouw sinds de jaren 1980 tot recente voorbeelden in de stad, wordt gegeven in dit artikel dat recent verscheen in vakblad H2O.
Hergebruik en ondergrondse opslag Nieuw Prinsenland (Dinteloord). Het systeem voorziet de tuinders jaarlijks van 300.000m3 gietwater, aanvullend op het hemelwater dat wordt opgevangen en opgeslagen in bovengrondse bassins.
